"Seviþmek kutsaldý oysa, biz ilk küfürleri etmeden önce"
Hey mutluluk bahçesinin gülümser gülleri açýn gayrý. Bahar gelmiþ, kar erimiþ kýz kaçýrma mevsimi!... Bohçasý oyalým, daðlarý yaralým. Yol uzun, yol çetin koþalým! Kan görmeden dönmez Rýza’nýn oðullarý. Kan akmalý dizlerden düþe kalka, koþalým... *** Þu tepenin ardý Musa dayýmlarýn köyü, geride hayýnlar yurdu hor görülmüþ sevmeler. Bize ýrz düþmaný diyenlere namus dersi verilir. Sen benim en temiz yaným namusum. Zalýmýn puþtun payý olmayacak kadar temiz. Ceylanlar yaralarýyla koþar, iz vermeden soysuza koþalým. *** Bu yol çaresizler yoludur. Kan ve irin taþmadan yüreklerden yolu düþmez hiç bir yolcunun. Ve bilirsin her yolcu bir iz býrakmýþtýr. Kimi kan kimi kemik. Yem olmadan kurda kuþa koþalým... *** Oy tazem sevince dað aþýlýr, sevince delinir dað. Yeri gelir acýya gülünür. Gözlerin gülerken nice acýya. Bunada gülsün! Elini ver içimin güneþi açsýn. Yol uzun yol çetin koþalým... Aralýk-2011 Þubat-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lodoš Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.