...Kendine İyi Bak...

Gökyüzü aðlýyor sevgili;gidiþinin þerefine
Sen,senden sonra gideceðimi sandýðýn yollara yeþil ýþýk yakarken
Gökyüzü güneþini çekti üzerimden
Ve gidiþinden sonra dizlerim bedenimi,yüreðimi taþýyamadý!

Bir çocuk haykýrýyor çok derinlerinde yüreðimin
Ve parçalýyor organlarýmý
En önce yitip giden,
Senin yaptýðýn gibi;beni ilk býrakan yüreðim oluyor
Sonra dayanamýyorum bu acýya
Bir haykýrýyorum alevler yükseliyor gözlerime doðru
Sonra ben bir ’aðlýyorum’
Þehre yaðmur yaðýyor fýrtýnayla karýþýk...

Çok iyi hatýrlýyorum bir sonbahardý gidiþin
Yüreðim gibi saramýþ yapraklar
Ama ’sevgim’ kadar rüzgara direnen aðaçlar vardý

Ben hayatýmda iki kez yýkýldým
Bir anneme direnipte ’seviyor’ dediðimde,
düþtüðüm uçsuz bucaksýz kuyuda
Ve sen tam bahara hazýrlanýrken yüreðim
Beni kýþa teslim ettiðinde yýkýldým...

Þimdi arkandan bir dað yýkýlýyor
Bakma arkana sevgili!

Güneþ üzerimden çekilmiþ
Geceler karþýlýyor yokluðunun kalleþ acýlarýný
Ve bir ses çýnlýyor kulaðýmda
Gözlerimdeki sele karýþýp,

’kendine iyi bak’

Bu þu mu demek oluyor:
’gidiyorum sevgili,kalbini de alýyorum kusura bakma
ama teselli olsun diye de sana nefes almayý býrakýyorum’

Ve aðlýyor gökyüzü
Geceler boyu ayný ses uyandýrýyor yarým yamalak uykularýmdan

’kendine iyi bak’

’kendine iyi bak’...


Sosyal Medyada Paylaşın: