aşkın tüm bakışlarını vurdum
işgal
aşkın tüm bakışlarını vurdum
akþam üstü kýzýla çalarken yüzümün çizgilerinde
kavuþamayan secdelerin mabedi
olmanýn fakirliðini yaþarým gönlümün orta yerinde…
ve sokak lambalarýnda demlenirim þu vakitlerde
beni anlayan ýþýltýlar kurarlar,
düþlere daldýðým mekanlardan
elim boþ döndüðümde
yargýlamazlar tek celse…
“bu arada;
hayallerim turþusunu kursun
çirkin ördek yavrusunun
güzel olacaðý günü,
boðucu acýlar,
muhiti gölde hükümdar canavardýr…”
sadakat beklediðim iliþkilerim
giyotinle idama nakledilip, aþkým teþhir edildiðinde
kanlý ve görkemli kahkahalarýn
elimin tersiyle fiþlediðim yüzlerini unutmayacaðým…
“nedeniyse;
sýraladýðým vukuatlarýma kýlýf uydurmadým kabullendim,
adam gibi davranýp olmadýðým þeyler için kývýrmadým,
kendim gibi;
sadece insan kalmak istedim...”
tutsak aþklarý kurtardým kimi zaman
esaretin acýmasýz pençelerinden
ama en çokta onlar vurdu sýrtýmdan,
namahrem elasýyla
mavinin ve yeþilin gün batýmýnda
boyamýþtý kundaktaki
gözlerinin bebeðini, karanlýktý,
kaçak bakýþlar atabildi yalnýzca,
göremedi, gözlerimde…
ve aþkýn tüm bakýþlarýný vurdum beyninden
cesedini karanlýklara zindan ettim,
hiçbir renk kokmasýn üzerimde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.