tevekkeli sýçradýlar hayatýn akýþýna07/02/ 2012/ N_Erol
inleyen yakarýþlarla sakat doðumlara yattýlar
sayýlamaz oldu sancýnýn evresi
sularýn daralan kanalýnda baþlarken çýrpýnmalar
saçlarý hüsran kokulu, umutsuz çocuklar doðurdular
kollarý bacaklarý gömüldü çamura
koptu kasýrgalar
sürüklediler yalanýn anahtarýný loþ bakýþlarýn ardýna
kalýplaþmýþ sözcükler döktüler yosunlu basamaklarýna
sözlerinde kurþun
kulaklarýnda zincir þakýrtýlarý
ýþýðýný söndürdükleri enkazlarda
pembe düþlerine esirler aradýlar
merhameti kuruyan aðýzlarýn boþluðunda
girdikleri her oyunda
onlar
kendi sonlarýný yakaladýlar
katil kimdi
kurban kim
ezelden beri
ruhum vahþet oyunlarýný hiç sevmedi
telaþlý bir hayatýn koynunda hevesleri yontup heykel yapmak
ve üstüne umarsýzlýðýn kokusunu yaymak, bana göre deðil
bana göre deðil karanlýk ormanlara dalmak
gizlerin küpü ben deðilim ki
ne fareyim
ne de yýlan
hiç süzülmedim otlarýn arasýndan
her gün ýþýldayan güneþi doldurup keseme
cývýldayarak kuþ gibi enginlerde uçmak
ya da kayalarýn ardýna saklanarak siperlere yatmak harcým deðil
elini kolunu baðlamayý ve kamçýlamayý bilmem
hiç bilmem söylevleri- savlarý
hiç döndürmedim hayatlar üstünde
umut öðüten çarký!