güneþten usulca kaçtý ay
Ýki yüz seksen kere
aðla dedin aðladým
gülümsedim
aðladým
iki yüz seksen gece
delerken gözbebeklerimi
zulasý buz ölüm yüklü gemiler
koynuma saklandý üþümüþ balýklar
sarýldým
tuz tadýnda inciler saklardým
istiridyelerin en ketumuna
onlarý oradan sen çýkardýn
öperek boynuma taktýn
tek tek
iki varlýk arasý yokluktun
rüzgara maruzdu avucumdaki ateþ
kendi tuzumda kavururken deli
güneþi öldürdüm
artýk yýldýzlar yaksýn beni
ömür yedi kanat taktý kendine
nefes ebabil sýrtýna baðlýyor dengini
ah sevgili reddi ecel ne haddime
söyle bana sadece
deniz miydi ellerin?
Nevin Koçoðlu