Asmalısın beni bileklerimden

Haklýsýn periþaným birazda bitik.
Aldýrýþ etme sözlerime sonu mutlu bitecek bu hikayenin...


Düþmanlýðým sadece rüzgara seninle bir alakasý yok.
Tam yumulmuþken gözlerine , tam seviyorum diyecekken esip göz kapaklarýmý dinden imandan çýkarýyor.
Resmen içine esiyor romantizm denen duygunun...

Þimdi sen uzaklardasýn çok uzaklarda.

Benden uzakta...
Bu piþmanlýðýn verdiði acýyla bileklerimden asmayý düþünüyorum kendimi.
Belkide en mantýklýsý bu.
Ne nefesine zarar verebilirim nede ortalýðý kana bulayip acý çektirebilirim sana.
Evet , evet en mantýklýsý bu aslýnda.
Urganýn bir ucunu tutmadýðýn elime diðer ucunu kalorifer peteðinin borusuna baðladým.
Yükseklik korkuma aldýrýþ etmeden .
Saatin sana uðradýðý dilimde býrakacaðým bu bedeni pencereden aþaðý.
Dudaklarýma aþýrý morfin verip uyuþturdum,
ardýndan da diktim paslý bir iðneyle...

Ölümüm kesin.

Ya kör iðne sebep olacak , ya da bileðimden asýlý oluþum.
Sevinmelisin sesim çýkmayacak ölürken.
Herkese nasip olmaz aslýnda böyle sessiz sedasýz bir ölüm.
Kimse þüphelenmeyecek senden,
ardýmdan not falan býrakmayacaðým.
Cinayet mahalinde ne resmin olacak ne de ismin...


Ben ölürken ,
Sen üçüncü uykunun ikinci benli rüyasýnda ellerimden tutuyor olacaksýn.
Ellerimi ellerinden hýþýmla çekerken , kan ter içinde uyanacaksýn büyülü kabustan.
Ben çoktan ölmüþ olacaðým...


Ellerim , tenim , dudaklarým kirli benim.
Temiz deðilim.
Harama teþvik etti içimdeki aþk yoksulu.
Daha biri bitmeden ikinci þiþeye davetiye çýkardý bakýþlarý.

Sustum...
Sustum ve daha fazla battým harama.
Bir yudum daha içtim sessizce.
Bilirdim dizlerinden baþka,
yatacak yerim yoktu dünyada...

Þimdi bu oyunda sana düþen rolü yerine getirme zamaný geldi.
Uyan düþ bozan rüyalarýndan.
Ya bileklerimden baðlayýp ,
sarkýt beni gözlerinden unutmanýn eþiðine,
yada sözlerinin karþýsýnda hizaya getir...

Hem;
Bana bir can borcun var,
sen gibi kokan, gözlerinde senden izler taþýyan bir can borcu.

Gönlünün kýblesinde huzura durmaya meyilli kalbim.
Þimdi tebessümleri askýya alma zamaný deðil.
Sonuna kadar harcamalýyýz...
Unuttuklarýmýz olursa þayet;
kýzýmýzýn gözlerinde,
ömrümüzün sonuna kadar kaza edebiliriz gülüþlerimizi.

Þimdi ya asmalýsýn beni bileklerimden
Yada geçmiþe inat sevmelisin en derininden...

|Doðan Yücetaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: