Sana, eriþilme çabalarým, ihtimallerini dahi yok ettiðin herhangi yok’olmuþ belirsiz bir dünya zamanýndan sesleniyorum..
-Zaptettiðin bu hayat benim bil ki; ýstýrabýn yerini korumakta..! Çek git desem de, artýk nafile kül yangýnlarýndan doðuyor iþte senli ya da sensiz !
Görmeden, duymadan da yaþarmýþ insan öðrendim.. Arada, yokluðun uðramasa, yaþayýp gidiyoruz beraberce..
Sahip olunan varlýk dünyasý, yok olmaya alýþamýyor insan nice rüzgarlar esti, yeniden diriltme çabalarýyla bazen sert bazen de meltem esintisiydi, kýpýrdandý solgun yalnýzlýktan çoðu zaman habersizdi günden, geceden ve argüman dahi iþlemedi sýkýntýyla duyulan serzeniþlerden. Bazen yürek canevinden iltica etmek istese de, hiçbir yurt ve limanda duramadý.
Nasip deðilmiþ deyip, kendi denizlerinde boðuldu evet ama her defasýnda, daha yukarý sýçrayýþtý.
Daha özveriyle yeniden yaþamak, yeniden aldýðý nefesiyle belki yeni deðildi gökyüzü, bulutlarý yakýndý tutunduðu yaðmurlarý tanýdýk tutuyordu yine ellerini býraktýðý yerde, can kurtarandý ’tutun’ diyordu ’tutunmalýsýn’ hayat býraktýðý yerde yine can verirdi yenilemez yüreðini ama býrakmazdý da kör kuyularda seni.
Sen ki, durgun sular gibi görünsen de, çaðladýðýnda karýþan yapraklarý bile sevdin,sahiplendin.
Bunca uçurum yýkamadý, küller mi yok edecek sanýyorsun? Yanýlma ! Sonuçta insansýn kucaklarsýn ve affedersin biliyorum. Hayat, yanýlmak için var düþme tuzaklarýna, aldanma güzelliklerine Bak geceleri gökyüzün aydýnlatacak, yol gösterecektir.
Bak inandým dað gibi sözlerine, tutundum vardým iþte Güç verdikçe sevgim, var olacaktým hep aþk ile.
Yalnýzca, kara bulutlarýn altýndan korunaklý geçecektim bütün görünmez zýrhlarýmý kuþanarak Elimde sönmeyen bir mum(yüreðim) kendim dahil yakmasa da, gölgesinde ýsýnacak inanç ile, yol bulacak ve bulduracaktým.
Tutunduðum ve her defasýnda yeniden yarattýðým gül goncalarýný sana nasýl anlatsam ki, imkansýz düþlerim.
Hazin sonlarý görerek, baþtan yaðmalarýna engel olacaktým Bu asli bir görev belki, belki de nefsi müdafa diyebilirsin Suçlayamazsýn asla, en tabii hakkýdýr korunmak, ki nefes aldýkça koruyacaðým.
Sanma ki,aldanýrým bir daha, dahasý yok ’’An’ýlarým ile baþbaþayým’’ Ben ki, yeterince almýþým payýma düþeni bir ömür yetecektir.
Ateþi yakmakta yetmez, yeter ki küle döndürme Ansýzýn gelir asi rüzgar daðýtýr kora döndürür engel olamazsýn Hiç beklemediðin zamanda küller bile elbet bir gün seni yakacaktýr, görmediðin yangýnlarla..
UNUTMAYASIN, SAKIN!
Feyza muhurlu
Bir eflatun.. (Anýmsama’lar) 29 Ekim 2011 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feyza 'muhurlu' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.