Sessiz sakindi sular susuyorlardý Hatta birlikte susuyorlardý konuþmak isteyerek Haybeden hayli zam/an geçiyordu oysa Zaman, sözleri henüz söylemeden mahçup uçup gidiyordu..
Soluðunda düðümlenip kalýyordu Önce, nefes almayý zorlaþtýrýyor, týkanýyor Sonra çýkýyordu havaya, suya ve bulutlara doðru koþuyor Sözler, tutup içinde uçup gidiyordu özgürlüðe doðru..
Aslýnda ne çok birikmiþti ciðerlerinde Nasýl da yýllar harcanmýþtý hiç yerine Sonsuzluða armaðandý kalben düþünmek Düþlerde gezinmek, yasak deðildi ya düþ büyütmek.. Yüreðine taþ basýp sonunda sözler sessizcesusuyordu iþte !
Bir kere gözden düþünce bakýþlar Asla vazgeçiyor deðildi hayýr ! Sonuçta yerden yüksekti umutlar Dökülmeyince sözler sessizce küsüp gidiyordu Bembeyaz kanatlarýyla...
ve alýp baþýný gittiðinde hiç affetmiyor, çekip gidiyordu sözler asla geriye gelmiyordu dile..
Feyza muhurlu
Bir eflatun. 13 Aralýk 2011-10:10 Ýzmir Sosyal Medyada Paylaşın:
Feyza 'muhurlu' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.