Aklýmýn ücra köþesinden çýkýp geliyorsun tozu dumana katan dolunay, nerelerdeydin? önünde sisler perdesi yine gizemli haldesin seni düþünüyorum, belli belirsiz yanýp sönerken.. Hem neden kaybolmuyorsun ki, onca uðraþa onca siteme raðmen, bunca hatýrlayýþ niye? bitmeye yakýnken, yeniden düþ oluyorsun yine dokunuyorsun inceden...
Bulunacaðýn günler çok uzakta mý? ve ben uzaklaþtýkça þehirler boyu neden neden daha da yaklaþýyorum sana? sanki; geleceksin bir gün, elbette inanmýyorum bak sen gibi umudum yitirdiðim yerden depreþti gelip buldu yine, bilmeden deðdi gözlerime tutuyorsun yine yüreðimin sevdalý ellerini habersizken, inadýna yaþatýyorsun yine sevginle..
O ýþýk ki, peþinden sürüklerken ne zaman görünse zifiri karanlýk gecelerde, çokça nurunda boðulmuþluðum var tek kurtuluþtur, bilerek görünür en dipteyken sadýktýr can verir mi, alýr mý bilmem ama mutlak gelir...
Feyza ’muhurlu’
Bir eflatun.. 7 Nisan 2012 06:00 Balýkesir (Çýkmaz yollara, düþ’en notlarým) Sosyal Medyada Paylaşın:
Feyza 'muhurlu' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.