SÖZLERİN KURŞUNDAN BETER
Öperken ruhum bedenimi terk ederdi
‘’Caan…’’ derdin can verirdim
Gülerdin aydınlanırdı karanlık bildiklerim
Kelebekler dans ederdi içimde…
‘’Ölürüm sana derdin… ‘’
Yüreğim titrerdi, susar kalırdım
Allah korusun, yel alsın ağzından
Beni arkana bırakma diyeydi sessiz dualarım…
‘’Ben kalmam senden sonraya?
Anlasam gideceğini,
Senden önce ben giderim’’… derdin
Yaşama dört kol sarılırdım sen ölme diye…
‘’Sevdiğim, yoluna can koyduğum
Saçının bir teline kurban olurum
Dalmasın hiç o gözlerin
Bir an bile benden ayrı düşme’’…derdin…
Bilmezdin ki, anlatsam anlamazdın ki
Benim o dalmalarım
Senden ayrı düşmem değil
Seni içime çekmelerimdi nefes yerine…
Ne zaman zehir saçmaya başladı zalim dilin
Bunları söyleyen sen değil miydin
Hangi kahrolası gün ya da gece
Sıyrılıverdi benden sevgin?
Kaç gün kaç gece yalan söyleyebilir insan
Hangi sen gerçeksin hangi sen yalan
Dillendiremediğin ne kaldı içinde
Yoksa hep nefret miydi kara gözlerinde saklanan?…
Aşkın kıyamet yeri gibi şimdi
Cehennem ateşi içimde alev alev…
Nefret saçıyor artık her hecesi
Sözlerin kurşundan beter…
GÜLŞEN KARADAĞ 02.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.