Karanlýðýn içinde büyürken sade ve duraðanligim,
bir boþluktan diðerine takýlýyorum ansýzýn.
Sen bilmezsin nasýl bir sevdanýn maðduru olduðumu,ölüme yürümenin anlamsýzlýðýný.
eksik manalara sayfalarca kanadý kýrýk hikayeler yazmanýn,
bir tebessüm gölgesinde yaþamanýn biraz da günah iþlemenin belki,
içimde büyüttüðü masum yüzlü sancýyý bilmezsin.
Vazgeçmek nedir bilmezsÝn..!
Vazgeçmek sen’den.
Benden vazgeçmek,kendimden,bütün benliðimden..
Katletmeye çalýþtýðým kimsesizliðimden vazgeçmek...
Tüm ezilmiþliklerin oruç yerinde,saplanýp kalmak bilinçsizliðe,
daha baþlamadan maðlup olduðum yaþam savaþýna beyaz bayrak sallamak,
yenilgiyle birlikte kabul etmek sensizliðide..
Kan kýrmýzýsý gecelerde adýný çaðýrýrken kollarýma,
kaybetmelerin uðraði olmuþ beyaz zindanlarda köþeme çekilip bakakalmak saatlere...
Zor deðildi sana göre...
Can uçar tenden,ruh uzaklaþýr bedenden...
Vakitsiz sancýlara sürüklenmenin yanýnda,yolun sonuna gelmek eski þarkýlarý mýrýldanarak düþmek mis kokulu topraða ne kolaydý.
Uyumak uyanmak sonsuzluða,ömründe yaþadýðýn en tatlý bahardý...
Bana gelince tecrübe isterdi nefes almak..
Öyleyse sözlerinden yüreðime uzanan bu içsel yolculukta ihtiyacým olan,kendimi kandýrmaya yetecek miktarda sabýrdý..
Bitti’lerle dinlenip belki’lerle kalktýðým nefes aralarýnda cigerlerime doluyor çürük umut kokusu..
Ve yine kalbimi ortadan ikiye çöken yalnýzlýk tortusu,içimde yanan bir yürekle bir ömrü söndürdügüm kara sevda kuyusu bir yana dursun,
anlýyorum artýk..,
çok zor bir imtihandý...
Yüreðim aðýr sýnandý...
imkan/sýzým
EliF TopaL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.