Içimdeki her zerre karýþýyor denize...
Bir çift gözyaþý,uyku kývýlcýmlarý
ve yosun kaplý bir gece...
Akýyor dalgalar sessiz sedasýz,
sessiz sedasýz eziliyorum kýyýlarýnda...
Yalnýzlýk kiyametinin koptuðu anda
anlýyorum ki ne deniz bensiz,ne ben denizsiz..
Deniz konuþursa susar sessizlik,
ve sýyrýlýr kabuðundan med cezir..
Uyuttugum uykular masal gelirken denize,
dalgalar yakamozlar düþer payýmýza...
Deniz uyur,yüreðim baþucunda dualar eder,
ben uyursam denizimi kim bekler?
imkan/sýzým...
ELÝF TOPAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.