sev/sen olmaz mı ?

Sen bu þehirden gittiðin günden beri,
farkettirmeden damla damla eridim gidiþine,
yavaþ yavaþ sinsice vurdu sýrtýmdan acýn,
düðümlendi hayat,
yarým yamalak hayallerimi sürdüm kanayan yaralarýma,
doðmamýþ çocuklarýmýzýn sesleriyle avuttum kendimi,
biraz da olsa acým hafiflesin diye yüreðimin,
yalnýzlýðýn sustuðu zamanlarda bile,
sana sustum hep,
ve sonra avazým çýktýðý kadar sensizlik kustum,
ya sonum olacaktýn çünkü yada sonum,
ayaðý kaydý hayallerimin ,
sensizliðin uçurumlarýnda parçalandý yüreðim anlýyor musun.
Sen bu þehirden gittiðin günden beri,
kimse anlamýyor beni,
gitti de ne oldu diyorlar ardýndan,
giden gitti tamam ya yarýnlarým diyorum,
doðacak çocuklarým diyorum,anlamýyorlar,
anlayýn artýk,
kýrýk hayallerim var,
yýkýlmýþ düþlerimden kalan yaralarým,
yalnýzým yani anlýyor musun...
Sen bu þehirden gittiðin gün,
ne baharýn gölgesi nede yazýn sýcaklýðý çaldý kapýmý,
mevsimlerden hep kýþ,
soðuk gecelerde seni aradým,
inadýma kahkaha atan þehrin dar sokaklarýnda,
ismi tarafýndan terkedilmiþ bir þehir býrakdýn ardýndan,
ne izini bulabildim,ne hayallerinden bir parça,
meðer kendinle götürmüþsün bu þehri,
öyle karanlýk,
öyle hüzünlü,
etraf feryad figan ardýndan anlýyor musun.
Sen bu þehirden gittiðin günden beri,
darmadaðýným,
bir matem havasý sardý bu þehri,
hüzünler damla damla yaðýyor zifiri karanlýk gecelere,
sahte fallara kurban ettiðimiz papatyalar küskün,
þehir küs,
aldý bizi içine gömdü karanlýklarda,
sona erdi benim aþka dair umutlarým,
artýk sadece yalnýzým anlýyor musun...
Sen bu þehirden gittiðin günden beri,
yana yakýla dualarým oldun hep,
bir gün ansýzýn çarparken omuzlarýna,
dönüp özür dilediðim kiþi sen olsan,
dilenirken bir avuç aþký,
elimi tutan sen ol en üþüyen gecelerimde,
neyse susmalýyým,
ama sen yinede,
dön/sen,
gel/sen,
sev/sen olmaz mý ?

Erkan Ipek
Sosyal Medyada Paylaşın: