“Ayaðýnda biriken ölüm zerreciklerini diþlerken
Ufak bir papatya intikam yemini eder düþlerinde”
Ve sen sarmalandýðýn bitpazarýnda ucuza satýlýrsýn
Siyanür yalar geçmiþini
Sümüðünü, yamalý urbana sürdüðün o günlerden
Ýnsanlýðýný sökmek için
Siyanür yalar beyninin tüm kývrýmlarýný
Ve ruhuna el koyar etrafýndaki ölüler
Bir karýþ toprakta biten soysuzluk zehri
Yavaþ yavaþ sokar ellerini gözlerine
Derindeki ihanet tohumlarý patlarken
Yaþamak derler buna yaþamak
Mezar karalýðýndaki koca bir sineði
At yelesi gibi sokmak gözlere
O eller ovuþturur gözlerini, insanlýk adýna
Ve insanlýk takýlýr diþlerin arasýna
Boðazlanýrsýn
Masum sanýlan þeytan sofralarýnda
Ama varsýn olsun
Bedenin telli duvarlara örsün aðýný
Uykuda zincirli kalsýn sevdalarýn
Düþlerinde bitsin kýyametin bakir rüyalarý
Hayata gebe olan gözlerin
Varsýn olsun yumruklansýn her gece ranzalarda
Ama bunlar olduðunda
Yarýnlar bebek gibi yalayacaksa parmaklarýný
Öyle olsun
………………………………………………………………………
Ne zamanki kanýnla resmedersin haykýrýþlarýný
Ellerinin arasýnda el doðurursun
Ya da bir göz yaparsýn kendine
Ýþte o vakit insanca doðarsýn gelecekte
Ya da her gece
Ayaðýnda biriken ölüm zerreciklerini diþlerken
Ufak bir papatya intikam yemini eder düþlerinde