Hýdrelez sabahý bin baþlý papatya güneþi yutkunur
önce tüm cihan çöker üstüne
evvel zamanlarýn çiçeði diker baþýný göðe
bin çiçekli topraðýn göðsünde
Hýdralez sabahý bin baþlý papatya doðar
her beyaz gibi sarýya düþer eteði
bir yanýndan çamurlu yarýnlar
ötesinden kaðýt parçasý aþklar
tutar da çðlýk çýðlýk parçalar
yapýþýr her beyaza güneþin ölümü
gecelerin ayaklarý ezer her bir yapraðýný
bir yanýný sýrtlan tutar bir yanýný deli taylar
ötesinden berisinden aþk savrulur
Bin baþlý papatya yüzyýllýk sarhoþluðu arar
deli rüzgar ki deðer diye bekler tenine
yüzyýllýk sevdalýsý hangi yönden esse
eðer baþýný papatya bedenini verir o yele
hýdralez sabahý bir paptya doðar
Topraklý bir el sarýlýr bedenine
çýðlýk, ölüm direniþi, imdat iniltisi
yok, yok bekleme, hiçbiri yok
atlýr bir çuvalýn köþesine öylece
birden uyanýr papatya
bin kokulu bir mahsenin kazanýnda
sýcaklýk sarar bedenini
fokurdamalardan fýþkýrýr minik yeller
papatya hüzünlü çiçek, bin baþlý dev
aþkýn kokusunu verir deli attara,
Aþkýn kokusunu alacaktýr bir gün
deli kasýrga
bir insan yanaðýnda