Bu þehirden gidiyorum Gözleri kör olmuþ kýrlangýçlar gibi Gururu yýkýlmýþ soy atlar gibi Bu þehirden gidiyorum
Ýnsanlar taþ gibi bana yabancý Aðaçlar bensiz hüküm giyecek bulvarlarda Bir tambur bir yalnýzlýðý anlatýyorsa O ýþýksýz pencereden Ben onu bile bile duymuyor gibiyim.
Bu þehirden gidiyorum Gömerek geceyi içime Sabahýn hüznünü beklemeden Gidiyorum bu þehirden.
Ýstanbul - 1963
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdem Bayazıt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.