Birazdan Gün Doğacak

Nuri Pakdil’e

Beton duvarlar arasýnda bir çiçek açtý
Siz kahramanýsýnýz çelik diþliler arasýnda
Direnen insanlýðýn
Saçlarýnýz ýstýrap denizinde bir tutam baþak
Elleriniz kök salmýþ aðacýdýr zamana
O inanmýþlar çaðýnýn.
Zaman akar yer direnir gökyüzü kanat gerer
Siz ölümsüz çiçeði taþýrsýnýz göðsünüzde
Karanlýðýn ormanýnda iman güneþidir gözünüz
Soluðunuz umutsuz ceylanlarýn gözyaþýna sünger.
Gün doðar rüzgar eser bulut dolanýr
Rahmet þarkýsý söyler yaðmurlar
Alnýnýz en soylu isyandýr demir külçelere
Gürültü susar ses donar sevgi tohumu patlar
Sessiz bir bombadýr konuþur derinlerde.
Ey bizim sabýr yüklü topraðýmýzýn kutsal aðacý
Sen bize hayatsýn umutsun mezarlar kadar derin
Bizi tutan bir þey varsa dirilten o sensin
Üzerinde uyuduðumuz yavru kuþlarýn
tüy renkli sýcaklýðý.
Ey damarlarýmýzda donan buz yüklü heykeller
beldesinden
Yýkýntýlar sonrasý sarýndýðým þefkat anasý
Ey daðlarý yerinden oynatan ses ey mermeri toz eden
rüzgar
Ey alemi donatan ýþýk topraða can veren el.
Gün olur toprak uyanýr aðaç uyanýr uyanýr böcekler
Sarý bozkýr titrer çýplak aðaçlar yeþerir gök yýkanýr kirli
dumanlardan
Su coþar deniz kabarýr canlanýr ölü þehirler
Yemyeþil bir rüzgar eser yýldýzlar arasýndan.
Þimdi siz taþýyorsunuz müjdenin kurþun yükünü
Çatlayacak yalanýn çelik kabuðu
Sizin bahçenizde büyüyecek imanýn güneþ yüzlü çocuðu.

Güzlek - 1966
Sosyal Medyada Paylaşın: