Yok Gibi Yaşamak
Boðuk bir bakýþýn oluyor senin
Bir girdap derinliðinde kayboluyor gibiyim
Yok gibi yaþamak bu kalkýp kurtulmak gibi kalabalýktan
Durma bana türkü söyle anadolu olsun
Susuz dudak gibi çatlak olsun
Karanfil gibi olsun kara çiçek gibi solgun yüzün
Durmadan akýyor kalbim ayaklarýna bana
karanlýk bakma
Aðlýyorum bir karanlýk karayel saçlarýna
Çekme ülkemden nar yangýný gözlerini
Beni bu kentten kurtar beni yalnýz ko git beni
Arýyorum arýyorum o ilk çað ýrmaklarýnda sedef ellerini
Susmam seni ürkütmesin içimde çaðlar var bilmelisin
Katý bir yalnýzlýk bu bilmelisin
Kaçmam kendimi bulmam ben senden yoksunum iyi
bilmelisin.
Þu yalnýzlýk çýkmazýnda önümde niye sen varsýn
Niye her þey bir anda kayýyor sen kayýyorsun
Kalbim niçin bu kadar yabancý sen niye yoksun
Bir sam yüklü geceleri içimden atamýyorum
Niye bunlarý bir anda unutamýyorum
Hadi tut elimden gök gibi ölü kadar yalnýzým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.