Çocuk kalmalýydýk biz, yüreðimiz acýrken oturup bir köþede aðlamalýydýk, sonra hiç birþey olmamýþ gibi devam etmeliydik hayata, ah çocuk olabilsek keþke en baþýndan, yalanlardan uzak, sansürsüz gülüþlerimiz olsa, evet hep çocuk kalmalýydýk, büyümemeliydik, sevmemeliydik her yüreksizi, arkasýndan aðladýðýmýz tek kadýn annemiz olmalýydý,
Erkan Ýpek
Sosyal Medyada Paylaşın:
erkanipek01 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.