Kasvet dört bir yaný sarmýþ, kuþatmýþ
Musibete sebep aramaz olduk...
Mahzun gönüllerde gemiler batmýþ
Limana huzurla varamaz olduk...
Kalpler nefse esir, akýl akçede
Kibir yuva yapmýþ lisan, lehçede
Baykuþlar ötüyor gamlý bahçede
Girsek de bir tek gül deremez olduk...
Yol sarpa sarýnca eðilmiþ baþlar
Bir çýkar uðruna bütün telaþlar
Bakýþlar öfkeli; çatýlmýþ kaþlar
Sevginin sýrrýna eremez olduk
Yýðýnlar yarýndan kesmiþ gümaný
"Dem bozuk" gafilin tek argümaný
N/isyan çamuruna kattýk her âný
Ömrün hesabýný veremez olduk
Oyunlar, internet, sayýsýz dizi
Esir almýþ gibi herbirimizi
Sahilde salýnýp koca denizi;
Deryâda o g/izi göremez olduk...
Misafir, sohbet ne? Kaldý mý bilen?
Gaye tek! Gelmesin, tez gitsin gelen,
Bilmem ki ben miyim bir tek üzülen
Dostluðun vasfýna eremez olduk...
Ne yapsak etsek de dinmiyor aðrý
Gerçeði görenin yanýyor baðrý
Savrulduk ifrattan tefrite doðru
Dengeyi bir türlü kuramaz olduk...
Bir yerlerde hata yapmýþýz, belli!
Çok kötü bir virüs kapmýþýz belli!
Deðerlerimizden kopmuþuz belli!
Gaflet zincirini kýramaz olduk...
Çocuktan da öte yaramaz olduk.
Mecit Aktürk