Bir Tarihsin İstanbul

Boðazýnda köprüler, sýralanmýþ gemiler.
Kalabalýk þehirde, yükselmekte kuleler.
Eskilerden yapýlar, dökülmekte eserler.
Yýkýlmýþ surlarýnla, bir tarihsin Ýstanbul.

Dikilmiþ binalarýn, bir çirkinlik niþaný.
Caddeler yapýlmýþta, yol gidemez insaný.
Kýyýlar yaðmalanmýþ, kim saracak yaraný.
Yok olan köylerinle, bir tarihsin Ýstanbul.

Ayasofya matemde, ibadet yapýlmýyor.
Camileri hüzünde, imanlar yozlaþýyor.
Eðlenceler sýnýrsýz, çirkinlik yaþanýyor.
Kaybolmuþ düzeninle, bir tarihsin Ýstanbul.

Zengin sefasýn sürer, yoksul aþýn peþinde.
Her köþesi fabrika, deniz pislik içinde.
Ne su yeter ne hava, gazý Rus’un elinde.
Büyüyen nüfusunla, bir tarihsin Ýstanbul.

Beyoðlu’nda eþkýya, kýrýp döker yaðmalar.
Tertiplenir gösteri, çeþit, çeþit gruplar.
Ermeni’yiz diyenler, yalan yazý yazanlar.
Türk’e düþman neslinle, bir tarihsin Ýstanbul.

Osmanlý’nýn baþkenti, cihan sana aþýktýr.
Asaletin özünde, dirlik senin hakkýndýr.
Topraðýna dökülen, Türk’ün asil kanýdýr.
Türk’üm diyen ceddinle, bir tarihsin Ýstanbul.



Mehmet Macit
22.01.2012





Sosyal Medyada Paylaşın: