akla gelmezdi
ve hayale de
raydan çýkmýþ bu trenin
bir gün
günsüz doðan bu þehirden
böyle - güvercin muþtularýyla - geçeceði
þehrin iki yakasýydýk
bir araya gelmeyen
ve oysa
çocukluðu tutukluydu
çocukluðu sorunluydu bu þehrin zaten
yoksa sende bende ne kabahat
duydum ya bu ’gece sesi’ni
biraz þehrin iniltisi gibiydi
biraz kendisi
duydum ya sesini içim daha bir rahat
kirlenip
kirletip
yeniden ve yeniden
arýnmak
arýndýrmak
ateþlerden geçip
ölüm suyunda yunmak
ellerimi bir sabýr taþýna rehin býrakmak
gibiydi
bir çaðlayan sesine býraktýðýn sesini duymak
topunuz
gelse anlamazsýnýz dilinden
gülüþü isyan sanýlýr þehrin
öldü sanýrsýnýz uyurken
omuzlarýnda çöreklenmiþtir mavi þafaklarýn aðrýlarý
dam
dam
daðýlýr kulelerden varoþlara ebabil kuþlarý
kadehlerinize dolardý rüzgarlarca gam
belinden tutar gibi tutardýnýz
kristal kadýnlarý
bilinci kaçýk bir adam
gibiydiniz
topunuz gelse anlamazdýnýz þehrin çýðlýklarýndan
topunuz
çocuk gözlerine kör
maviye düþ kýrýðý gibiydiniz korkarým
aþk sesine saðýr
ezberimdeki tüm küfürleri alýp gittiniz
tabutunuz
ne de çok aðýr
þehrin katilleri yoksa siz misiniz...
/ mai /