SONUÇ
Gönlüm rahat, çýktým daðýn tepesine,
Hastane, hapisane, araf, cehennem,
Kent görünüyor tüm geniþliðince,
Çiçekler gibi açar tüm aykýrýlýklarý.
Boþuna gözyaþý dökmeye gitmezdim oraya,
Sen de bilirsin, ey Þeytan, kýrýk umutlarýmýn anasý;
Kocamýþ bir kadýnýn kocamýþ belalýsý gibi
Sarhoþ olmak isterdim o koca fahiþe,
Cehennem büyüsü gençleþtirirdi beni.
Sabah yataklarýnda uyu daha gönlün dilerse,
Aðýr, karanlýk, nezleli, gönlün dilerse dolaþ
Altýn iþlemeli akþam perdelerinde,
Seviyorum seni, rezil baþkent! Fahiþe
Ve haydutlar, sunduðunuz hazlar sonsuz,
Yazýk ki anlamaz bayaðý inançsýzlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Charles Baudelaire Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.