BALKON

Hatýralar annesi, sevgililer sultaný,
Ey beni þadeden yâr, ey tapýndýðým kadýn.
Ocak baþýnda seviþtiðimiz o zamaný,
O caným akþamlarý elbette hatýrlarsýn.
Hatýralar annesi, sevgililer sultaný.
O akþamlar kömür aleviyle aydýnlanan!
Ya pembe buðulu akþamlar, balkonda geçen
Baþým göðsünde, ne severdin beni o zaman!
Ne söyledikse çoðu ölmeyecek þeylerden!
O akþamlar, kömür aleviyle aydýnlanan!

Ne güzeldir güneþler sýcak yaz akþamlarý!
Kâinat ne derindir, kalp ne kudretle çarpar!
Üstüne eðilirken ey aþkýmýn pýnarý,
Sanýrdým ciðerimde kanýnýn kokusu var.
Ne güzeldir güneþler sýcak yaz akþamlarý!

Kalýnlaþan bir duvardý aramýzda gece.
Seçerdim o karanlýkta göz bebeklerini
Mestolur, mahfolurdum nefesini içtikçe.
Bulmuþtu ayaklarýn ellerimde yerini.
Kalýnlaþan bir duvardý aramýzda gece.

Bana vergi o tatlý demleri hatýrlamak;
Yeniden yaþadýðým, dizlerinin dibinde
O "mestinaz" güzelliðini boþtur aramak,
Sevgili vücudundan, kalbinden baþka yerde,
Bana vergi o tatlý demleri hatýrlamak;

O yeminler, kokular sonu gelmez öpüþler,
Dipsiz bir uçurumdan tekrar doðacak mýdýr?
Nasýl yükselirse göðe taptaze güneþler.
Güneþler ki en derin denizlerde yýkanýr.
O yeminler, kokular, sonu gelmez öpüþler!
Sosyal Medyada Paylaşın: