cehenneme saldığım köpeklerdir düşlerim

Aklýmýn cehennemine saldým
köpeklerimi.
Yalnýzým þu an.
Çýplak sözcüklerim.
Býçakla soyuyorum kelimeleri.
Kýllarý yanýyor düþmanlarýmýn
Kokusunu alýyorum.
Dün gece bir taksi çevirdim rüyamda.
Tanýmadýðým biri ile
hiç bilmediðim bir yere gidiyordum.
Þoför samimi muhabbetle
ne iþ yaptýðýmýzý sordu.
Saate baktým 02’ydi
Ve dalgasýna kasabýz biz dedim. Ýþten dönüyoruz.
Öyle mi? dedi þoförümüz dikiz aynasýndan süzerek.
Ýyi býçak kullanýr mýsýn?
Acayip. Asýl satýrla benim iþim. Jilet gibi sallarým satýrý.
Demek öyle dedi þoförümüz.
Ve gömleðinin düðmelerini açmaya baþladý aracý kullanýrken.
Dikiz aynasýndan tüysüz göðsünü kaplayan kartal resmini görüyordum.
Kanat açmýþ bir Roma kartalý. Jiletle nakýþ gibi iþlenmiþ…
müsait bir yerde indik sonra…

Devam etmek için
mucizeye ihtiyacým yok.
Her gün ayný saatte sokaðýmdan
geçen kör satýcýdýr umudum.
Kaybetmekten korkanlarýn kazandýðý dünyada
oynamayý reddediyorum.

Mükemmel iki uyluk görmeyi beklemiyorum.
Baþýmý çevirdiðimde orada olmalý.
Ne kolay ne zor.
Giyinmekten daha zor soyunan
bir kadýna ulaþmak
kaç intihar düþüncesi
kaç içki þiþesi,
ne kadar tütün,
ve
harcanmýþ kaç geceye bedeldir?
Ardýmda býraktýðýn
enkaz iliþkileri saymýyorum bile.

Þimdi izninizle
köpeklerim dönüyor.
Beslemeliyim onlarý
ve kendimi…

Sosyal Medyada Paylaşın: