Düþün ki O
Annesi gittiðinde
Sarmaþýk yapraðýna küçük þiirli muskalar baðladý.
Sýrf yüzü birazcýk ýsýnsýn
Ýçindeki Þubat’lar gitsin diye...
Düþün ki Aral Gölü’nden veya
Kýrým’ýn tam karþýsýndan güneþe baktý.
Bir sabah uyanýr uyanmaz cam kenarýnda
Umut için
’Lütfen gel!’ için
Günebakanlar gibi yaþadý.
-Kül, ateþin esaretinden
Bu acýyla kurtulur muymuþ?
Bize aþk demeyi öðreten
Ey masum harfler!
Düþünün ki dinler tarihinde ben
Kimsenin bilemeyeceði o savaþý
Bir tek kendimle yaptým.
En çok bu savaþta yenildim.
Eski ve yeni sözcüklerde anarak O’nu.-
Ve bir sabah yanýma geldi.
Bembeyaz leylaklar,
Yapraðýn ucunda kalmýþ bir damla
Su.
Dedim ki:
’Son dediðimiz þey
Bir kýrlangýç yavrusunun
Ýlk uçuþu
Yeni doðmuþ kelebek kanatlarýnda
Sessizce yürüyen renk.’
Dedi ki:
’Güzel düþlerde ve simli dualarda yaþayamadýðýn için
Senden özür dilerim.
Bu yaralar, bu aðrýlar
Bin yýldýr aðlayan gözlerin için
Geldim.’
Annesi gittiðinde O
Yataðýnýn kenarýndaki duvara
Düþünün ki ’Seni seviyorum.’ yazdý.
Büyük kavimler göçünden bu yana
Soðuk nehirlerde unutulmuþ Hun’lu kadýnlardan
Daha yalnýzdý O.
’Cennete atýlmýþ çiçek tohumusun!’
Diye aðlayarak uyandým bir sabah.
Ne büsbütün düþtü
Ne çok gerçekti yaþadýðým.
-Ki bu dünyanýn varlýðýný
Bir tek senin yokluðunla hissettim ben-
Bulut gibi kuþlar geçti önümden
Hepsi sana benziyordu.
kýyýdaki adam
Beykoz 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.