Yýllar önceden avcumun içine sinmiþ parça karanfil kokusu Baharý besleyen güneþim gözü üstümde, Paramparça edilmiþ oyuncaklar yanlarýnda gözyaþý dolu mendille Sonra uçuþan hayaller buharlaþýp... Ve göz altý morluklarý /
Yalnýzlýðýn ensesinde seviþiyorlarmýþ mutlulukla acý Ve boyundan büyük konuþmaya yeltenmiþ çocuk, O zaman baþlamýþ sancýsý... Dudaðýma bir hüzün küçük dudaklarýn. Ýhtiyardý benim çocuk yaným... Aslen ufaktým ben, Þahsen kocamýþ...
Sonra ne mi olur? Dilersin yaþayabilmeyi... Keþkeler alnýndan dökülmeye baþlar,dilin yetmez de. Terlersin.
Sonra günlerden son gün olur Yine þairsindir. Sen hayat’ý yazmaya baþlarsýn, Hayatsa seni silmeye...
Hasretin pusulasý deðiþir, Yeri gelir topraða kavuþmak olur hayalin.
Sonra ne mi olur? Ýntihar edersin küçüðüm, Karýþtýrma, Ölmezsin; Ölmek istersin...
/ Yaþamanýn tarifini ver anne, Ustasýndýr,eminim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
neptün. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.