Duymadým sesini
iyi bir megafondan baðýrýrsan eðer, duyacaðým
ne kadar hýrpalamýþ olsanda saçlarýmý ayaklarýmýn.
fütursuzca aðlayan bir bebeðin göz çukurlarýnda melekler
gün olur giyindiðin elbise kadar fedakarlar
bilemezsin onlarý,
hiç anlamazsýn da
kelimelerimi dudaðýnýn ucunda taþýrlar.
Kotasý dolmuþ bir çarpýntý aþýmlarýnda haset kuyusu
geldiðin zaman anlatacaðým hikayeleri bestelediðim
birkaç özür bile borçlu olduðun gün: ayrýlacaðýn yarýna dair hüzün;
müdür beyin kadýn olduðunu düþündüðün son evrim sancýsýnda
bir cana katýlan major kalýntýlarýndan kentinin
uzun ve damarlý parmaklarýnda hasretinin.
’seni seviyorum’ savaþ sebebi ilkel seviþlerimizin
yanan yüreklerimiz küfür tanrýsý
birkaç adale gösterisi odun ve kömür
sen ve ben gibi.
sonra karnýna aðrý giren gülücük senfonisi komik ebelemeler
simitttttt diye baðýran çocuðun birkaç saniye sonra kýçýnda
onlarca marka ayakkabý izi: ’Kýrklareli, Kýrþehir, Kocaeli
ve lanet olasýca aþkýn az kala putlaþtýrýldýðý Konya’
dürülen ümitler mazgallar arasýnda parlayan anahtar
bir anne kýzýný kaybedince, hep ayný gözüyle aðlar
birkaç dakika sonra çift taraflý travma
bir daha lanet olsun; burayý geçmem lazým deniz için
yine Ankara!
sesin kýsýklýðýný annem annenden çalýp üst komþuda kesince
son gelen çaðrýda hep ayný tatminsizliðin gölgesi halýda
darbe bir 224 bin 216 burada.
kabileden atmak üzere
eteðine tutundum ki; gitme!
hangi numaraya baþvursam
ali cengiz adlý hýyarýn numarasý
tek numara kaldý ki, o da biraz zor olacak galiba
yanan yüreðini yiyecekmiþim gözyaþlarýnýn þarabýyla
seni her hatýrladýðýmda.