Seni Sevmek İçin Hiç Uğraşmamıştım Ben

Nasýl sevdin beni ?
ya da nasýl aþýk oldun bana ?
Bilmediðim hâlde anlat, tarif et diyorsun ya bana..
Oysa tarifi imkansýz gözlerin, ellerin ve nefesin derken
seni sevmek için hiç uðraþmamýþtým ben..

Kendi kendini acý gözyaþlarýyla sulayan,
senli anlarýn ýþýðýyla da zamanla büyüyen bir aþktý benimkisi.
Ve sevebileceðimi hiç düþünmemiþtim bunca kalp kýran gidiþlerin açtýðý yaralardan sonra.
Meðer birkaç saðlam parça daha kalmýþ kýrýk çýkýk kalbimden geriye.
Oysa yaralarým ilk günkü gibi hâlâ taze,
iyileþtiði de yok ama iltihap kapmamýþ ayrýlýktan.
Umut dolu her bakýþýnýn ardýndan,
merhem olmuþ tatlý þurup kokan gözlerin.
Gözbebeklerim þikayet etmeden severek içmiþ her yudumunu.
Buruþturmadýðým yüzümün anlamsýz sýrýtýþlarýný hiç farketmemiþim.
Merhabalarla adým attýðým senliðin yoluna
yolumda git dualarýný farketmeden okuyarak ilerlemiþim.
Tesadüf karþýlaþmalar rengiyle boyamýþým gözümü.
Oysa gözünün rengi, gökbebeklerinin masumluðu, kirpiklerinin uzunluðu derken
seni sevmek için hiç uðraþmamýþtým ben..

Her seferinde ellerim,
utangaç ceplerime sýðýnmýþ çaresizce.
Nefesim bir merhabayý titrek dudaklarýn arasýndan söylebilmiþ sessizce.
Bakamadýðým yüzünün güzelliðini gidiþlerinde bakmaya cürret edebildiðim sýrtýna uzanan,
iç çekiþlerin ardýndan rüzgarla daðýlan saçlarýndan anlamýþým.
Ellerim toslayýnca ellerine o anki utangaç halimle kalp atýþ hýzýmý duyma diye uzaklaþmýþým birden yanýndan.
Sevdiðimi anlama, bilme diye yalnýzlýðý örtmüþüm hep duygularýmýn üstüme.
Ama seninde sevdiðini öðrenince vazgeçmiþim vazgeçiþlerimden.
Üþüdüðümü belli etmemeye çalýþmýþým birde soðuk kýþ günlerinde
sýcak deyip çeketimi vereyim diye sormuþum ve hatta.
Hayýr deyiþlerinin ardýndan titremelerimi gülüþüne karýþtýrmýþým.
Herhangi bir selamlaþma faslýnda
tokalaþmanýn hazzýný bile saklamýþým avuçlarýma.
Bu yüzden ellerim, parmaklarým, avuçlarým sen kokuyor..
Ellerin üþümesin diye dokunmamýþým soðuða
elimi cebimden hiç çýkarmamýþým.
Oysa ellerinin narinliði, yumuþaklýðý pamuk gibi, ojelerinin hoþ rengi derken
seni sevmek için hiç uðraþmamýþtým ben.

Sen ýþýðýyla olgunlaþan aþkýn verdiði
seni seviyorum meyvelerini topluyorum ama þimdi.
Geçen zor zamanlardan, seninle herhangi bir yerde denk gelmeye çalýþmaktan
mesela yolumu yoluna uzatmaktan
ayakkabý týkýrtýlarýný dinleyip uzaktan uzaða seni takip etmekten
ve daha niceleriyle..
Yarýnlarýn umuduna sýðýnýp biz olalým diye uðraþtýðým kadar
dudaklarýndan çýkan kelimelerle
tatlý sesin, hayat veren nefesin, her þeyin derken
seni sevmek için hiç uðraþmamýþtým ben..

Sevgilim, peki ya sen.. ?

Ahmet Kastancý.
Sosyal Medyada Paylaşın: