Varsýn biraz da yollar çeksin benim cefamý Artýk verin çocuklar, artýk verin asamý!. Bir baþka kainata, bir baþka yurda yol var; Siz örtünün garipler siz örtünün abamý! Yorgun düþüp uzandým altýnda asumanýn; Gölgende buldum ey dal bir anne ihtimamý. Þahane manzaraydý dünya sýnýrlarýnda Bir kubbenin rüku’u, bir zirvenin kýyamý.
Yükseklerinde ömrün daðlar, sular kovuklar: Yükseklerin diliyle tekrar edin nidamý! Daðlar lisana geldi, gökler lisana geldi; Þerh oldu Mesnevi’den yýldýz Þerh oldu Mesnevi’den yýldýzlarýn kelamý. Þeffaf mavinizden abdest alýp el açtým Artýk yakýndayým, ey gökler, duyun duamý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif Nihat Asya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.