Bir Bayrak Rüzgar Bekliyor
Þehitler tepesi boþ deðil,
Biri var bekliyor.
Ve bir göðüs, nefes almak için;
Rüzgar bekliyor.
Türbesi yakýþmýþ bu kutlu tepeye;
Yattýðý toprak belli,
Tuttuðu bayrak belli,
Kim demiþ meçhul asker diye?
Destanýný yapmýþ, kasideye kanmýþ.
Bir el ki; ahretten uzanmýþ,
Edeple gelip birer birer öpsün diye faniler!
Öpelim temizse dudaklarýmýz,
Fakat basmasýn topraða, temiz deðilse ayaklarýmýz.
Rüzgarýný kesmesin gövdeler
Sesinden yüksek çýkmasýn nutuklar, kasideler.
Geri gitsin alkýþlar, geri,
Geri gitsin ellerin yapma çiçekleri!
Ona oðullardan, analardan dilekler yeter,
Yazýn sarý, kýþýn beyaz çiçekler yeter!
Söyledi söyleyenler demin,
Gel süngülü yiðit, alkýþlasýnlar
Þimdi sen söyle söz senin.
Þehitler tepesi boþ deðil,
Topraðýný kahramanlar bekliyor!
Ve bir bayrak dalgalanmak için;
Rüzgar bekliyor!
Destaný öksüz, sükutu derin meçhul askerin;
Türbesi yakýþmýþ bu kutlu tepeye
Yattýðý toprak belli,
Tuttuðu bayrak belli,
Kim demiþ meçhul asker diye?..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif Nihat Asya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.