Ýlk kundaðýn Ben oldum, yavrum; Ýlk oyuncaðýn Ben oldum!
Acý nedir Tatlý nedir... bilmezdin... Dilin damaðýn Ben oldum!
Elinin ermediði Dilinin dönmediði Çaðlarda, yavrum Kolun kanadýn Ben oldum Dilin dudaðýn Ben oldum
Belki kýskanýrlar diye Gördüklerini Sakladým gözlerden Gülücüklerini... Tülün duvaðýn Ben oldum!
Artýk isterlerse adýmý Söylemesinler bana "Onun annesi" diyorlar... Bu yeter sevgilim, bu yeter bana!
Bir dediðini iki Etmiyeyim diye öyle çýrpýndým ki Ve seni öyle sevdim sana O kadar ýsýndým ki Usanmadým, yorulmadým, çekinmedim Gün oldu, kýrdýn... Ýncinmedim; Ýlk oyuncaðýn, Ben oldum, yavrum Son oyuncaðýn Ben oldum...
Layýk deðildim Layýk gördüler Annen oldum yavrum, Annen oldum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif Nihat Asya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.