Alparslan
Torunlarým dört yana, kol kol, gitsin;
Malazgird’den Ýstanbul’a yol gitsin!
Gelip sana çarpan gücü, yavaþtan
Anlamazsa, haritadan sil, gitsin!
Þehidlerim, Tanrý’ya, al al, gitsin,
Yaralýma su verene bal gitsin!
Taclarýný bir þey sanan gururlar
Tahtlý gelip, taclý gelip kul gitsin!
Fakat, harb bu: kalmak da var, ölmek de;
Esir olup kalmaktansa öl, gitsin!
Þehidlerim uçmaða, al al, gitsin,
Yaralýma su verene bal gitsin!
Çekilirmiþ gibi davran merkezde
Ýki yandan sað yürüsün, sol gitsin!
Olsa da son saatin son dakkasý,
Senden aman dileyeni sal, gitsin!
Þehidlerim, Allah’a, al al, gitsin,
Yaralýma su verene bal gitsin!
Ve gönlünden kopup, bize bir yaprak,
Bir tomurcuk gönderene gül gitsin.
Düðünlerde tadý gelsin barýþýn:
Kýzlarýma duvak gitsin, tel gitsin!
Þehidlerim Huzura, al al, gitsin,
Yaralýma su verene bal gitsin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif Nihat Asya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.