tanıdık biri ile kısa bir konuşma

Neden ben?
Neden olmasýn? diyorum
acýyý hiç hak etmediðine inanan birine...
Benden farkýn ne? Ýkimizde aldattýk ve aldatýldýk. Çok þükür farklý kadýnlar tarafýndan...
Aþkta acemiyim, belki bu yüzden diyor.
Bu iþte uzman yok, ölmeden paçayý sýyýran var. diyorum.
Öyle bakma yüzüme. Kendini acýndýramazsýn. Yediðin naneleri biliyorum.
Tabaðýna ne koyarsan kaþýðýna o gelir. Hayat böyle, kuralý koymuyorsan deðiþtiremezsin.
Ama her þeye raðmen seni anlýyorum diyorum.
Çok sevdin. Ama o kadýn sevmedi seni. Hiç istemedi. Ne istediðini tanrý bilir.
Hani kabýzlýk çeken kadýný hatýrlýyor musun?
Israrla arkadan girmeni istemiþti. Þu an kulaða iðrenç geldiðini biliyorum.
O kadýn artýk tuvalete çýkabiliyor. Ya sen?
Peki, kasýklarýnda zýplayýp sana küfürler savuran kadýný hatýrladýn mý?
Ya da cildi davul gibi gergin tutacaðýna inandýðý için menilerini yanaklarýna süren o kadýný?
Evet. Ama onlara aþýk deðildim. diyor.
Yeter! diyorum. Hala hayattasýn. Bak bileklerine, çelik gibi.
Boynuna asla bir ilmik geçirmedin. Ya da bir köprüye hiç çýkmadýn.
Ama, ama o adama gidecek. Buna nasýl katlanýrým? diyor.
Her zaman olduðu gibi. Bir þiþe votka yeter…
Ya sonra?
Sonrasý yok. Ýlk geceyi atlatýrsan arkasý gelir.
Zavallý hergele, aþkýn iyileþmeyen iltihaplý bir yara olduðundan haberi yok…
Þimdi izninle diyorum ona
ve
yüzümü soðuk suyla yýkayýp
çýkýyorum banyodan...

Sosyal Medyada Paylaşın: