Zavallı Adam

gün batýmý renkleri, vadide erken solmuþ.
bir fotoðraf ortada, masanýn süsü olmuþ.
bu akþamýn sonunda, gözlerin yine dolmuþ.
gecelere mahkumsun, ýþýklar sana haram.

Çilingirin baþýnda, aþkýna esir kaldýn.
Unutmak umuduyla, içkini erken aldýn.
dökülen yaþlarýný, rakýya meze saydýn.
þiþelere mahkumsun, pýnarlar sana haram.

beklediðin son bahar, belki yýllar alacak.
özlediðin o mevsim, sana hasret kalacak
Sýðýndýðýn bu yerde, hüzün seni bulacak.
engellere mahkumsun, umutlar sana haram.

dolunay ýþýðýnda, sanki resme bakarsýn.
üþüyen ellerinde, izler kaldý sanýrsýn.
kurumuþ yapraklarda, aþka umut ararsýn.
hayallere mahkumsun, rüyalar sana haram.

kaðýtlara yazarsýn, yürekteki sancýný.
mýsralara gizlersin, gönlündeki aþkýný.
sesleniyor yapraklar, ruhundaki yangýný.
þiirlere mahkumsun, þarkýlar sana haram.

görmedin saçlarýný, aynalara dargýnsýn.
eskiyen bedeninle, anýlarda yalansýn.
aþkýnýn azabýnda, sýzlanmayan adamsýn.
geçmiþlere mahkumsun, yarýnlar sana haram.

Zavallý dedim sana, sözlerime darýlma.
Bedenim oldun bana, kaderine aðlama.
Beraber çýktýk yola, kimselere býrakma.
Çilelere mahkumsun, dualar sana haram.


Mehmet Macit
15.10.2010



Sosyal Medyada Paylaşın: