Sus, kimseler duymasýn, Duymasýn, ölürüm ha. Aymýþam yarý gece, Seni bulmuþam sonra. Seni, kaburgamýn altýn parçasý. Seni, diþlerinde elma kokusu Bir daha hangi ana doðurur bizi? Ruhum... Mýsra çekiyorum haberin olsun. Çarþýlarýn en küçük meyhanesi bu, Saçlarý yüzümde kardeþ, çocuksu. Derimizin altýnda o ölüm namussuzu... Ve Ahmedin iþi ilk rasgidiyor. Ýlktir dost elinin hançersizliði... Aðlýyor yeþil.
Rüya, bütün çektiðimiz. Rüya kahrým, rüya zindan. Nasýl da yýllarý buldu, Bir mýsra boyu maceram... Bilmezler nasýl aradýk birbirimizi, Bilmezler nasýl sevdik, Ýki yitik hasret, Ýki parça can. Çatladý yüreði çakmaktaþýnýn, Aðýyor gökkuþaklarýnýn serinliðinde Çaðlardýr boðulmuþ bir su... Aðýyor yeþil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmed Arif Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.