Seni anlatabilmek seni. Ýyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni, Namussuza, halden bilmeze, Kahpe yalana. Ard- arda kaç zemheri, Kurt uyur, kuþ uyur, zindan uyurdu Dýþarda gürül- gürül akan bir dünya... Bir ben uyumadým, Kaç leylim bahar, Hasretinden prangalar eskittim. Saçlarýna kan gülleri takayým, Bir o yana Bir bu yana... Seni baðýrabilsem seni, Dipsiz kuyulara. Akan yýldýza. Bir kibrit çöpüne varana. Okyanusun en ýssýz dalgasýna Düþmüþ bir kibrit çöpüne. Yitirmiþ týlsýmýný ilk sevmelerin, Yitirmiþ öpücükleri, Payý yok, apansýz inen akþamdan, Bir kadeh, bir cigara, dalýp gidene, Seni anlatabilsem seni... Yokluðun, Cehennemin öbür adýdýr Üþüyorum, kapama gözlerini...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmed Arif Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.