Paylaşılan Uyum

Ne zaman onur duysam yaza verdiðim ömürcükten
ve yalnýzlýðýmý duyarlý bir duvarla paylaþmaktan;
ýsýnmýþ kuþlar getirir kibrit kutusu odalara
yalnýz geliþinin izleri olan bir kadýnýn ayaklarý,
kilimlere, çýplak betona diþi nakýþlar,
güneþten artýrýlmýþ meneviþler... atar.

Bilir gökyüzüne bakmaktan
ve evrenin yaratýlýþ sýrlarýndan korktuðumu.
Oturup diker yýrtýðýmý, söküðümü
kadýnlýðýnýn topraksý edalarýyla.
Bense erkekliðimin folkloruyla çalkarým
ona sunacaðým dizeleri kafamda.
Sosyal Medyada Paylaşın: