zamanýn ve güneþin beslediði miskin býldýrcýnlar, erimiþ kanatlar ve ayaklar, rüzgarýn uzun takvimi, yitmiþ kayýt çizgileri en uzun ömürlü aðaçlarda.
Gel bana, ömrüm kýsa, gün boyu topraðýn sýcak mýknatýsýyla kurumuþ, bedensiz bir gömlek gibi. Sar göðsümü, sývan sýrtýma, sen kaynamýþ sütün ince kabuðu, inandýr beni kendine hem aðzýndan çýktý bir kere ’seviyorum’ sözü boþlukta baþý dönen küçük bir nar fidaný gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adnan Özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.