þehrin eþiði tren raylarý liseli vedalardan tanýdýðým ’mavi benekli sokak’ ah ayak izin ve rengimin muhbiri kasým aylarý yeminime sadýðým çekiliyorum þehrin iyimserliðinden
ey baðrýmda hançer gibi taþýdýðým sende bitiyor þehrin yollarý sarý gül soruyorum çiçekçilerden rüzgar tedirgin esiyor üþüyor eli ayaðý üþüyor yüzü hayallerin
utanýr olmuþ kuþlar kanatlarýndan meydan utanýr olmuþ yaðmalanmýþ ve seðiren yüreðimi ellerine býrakmýþým bu yüzden ellerin utanýr olmuþ
biliyorsun bu þehirde kelimesiz yaþanýr vedalar ölüme ayarlýdýr ve ben kavgalara kurulmuþum biliyorsun dal olmuþum belaya sürgünlere savrulmuþum yeniden çekiliyorum þehrin iyimserliðinden