KEŞİF
-Can için-
’yaðmur yaðýyordu ýslanamýyordum’
kalbimin kýyýsýna çekilip durdum
içimde sura üflenilmiþti
yaðmuru kendine dönen buluttum
dokunsalar gözlerim incinecekti
silik sayfalarýyla hatýrlýyordum
yarým kalmýþ roman gibi geçmiþi
ve belki ben de yaþamýyordum
gökyüzü tükendi tükenecekti
’yaðmur yaðýyordu ýslanamýyordum’
küstüðüm þairler konuþuyordu
sevmediðim sözler iþitiyordum
dizeler rüzgardý uðulduyordu
ben yankýsýndan çekiniyordum
yeni keþfettiðim geçitti ömrüm
ve sonunda ýþýk görünmüyordu
mektup karaladým gönderecektim
ne var ki yazdýklarým okunmuyordu
’yaðmur yaðýyordu ýslanamýyordum’
bitmeyen yaðmaydý anlaþýlmazlýk
büsbütün kuþatmýþtý geleceði
yaþadýðým mahþerde deli yalnýzlýk
duymak istemediðim þair gerçeði
karar verdim gölgemle kaçacaktým
avuçlarým yalnýzca kendime açýk
sýðmadý mektuba taþýdýklarým
sýðar mý hayata bu solgun bahtiyarlýk
Abdullah Çevik / 1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.