Hayatýn açmaz ve çýkmazlarýnda bas bas baðýran yalnýzlýktýr kuyunun dibinde... En insancýl yanlarýmdan tutun bana, düþebilirsin düþebiliriz ikimizde! Beni tutan sevdandýr bilesin uçurum kýyýsýnda... Sen öyle yýkarken bir bir içimdeki kaleleri. Ben usanmadan tamir ediyorsam bu sevdanýn daðlarý delen gücüdür... Haydi tutun!. Korkma tutun bu eller kimseyi yolda býrakmamýþtýr... 18.ocak.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lodoš Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.