Sevginin akýþ yönü, yukardan aþaðýya Evlattan sonra imiþ, ana/baba sevgisi. Fazla akar zannetme; ne yana, yukarýya Evlattan sonra imiþ, ana/baba sevgisi.
Ýnsaný korumada, hayâ, iffet sur idi Emanet edilmiþse, sýrlar gerçek sýr idi Ataerkil devirde, ebeveyn pir idi Evlattan sonra imiþ, ana/baba sevgisi.
Kötülüðü görürde, devreye girmez yergi Tenler teþhir edilir, bu da bir çeþit sergi Kalpler âdetâ petek, her gözde ayrý sevgi Evlattan sonra imiþ, ana/baba sevgisi.
Duyguda ve fikirde, biran karlama olur Nerden çýktý bu diye, belki horlama olur Sünnetullah bu yönde, aksi zorlama olur Evlattan sonra imiþ, ana/baba sevgisi.
Evlat etli, sütlü yer, ana/baba tiridi (*) Onca güzel hasletler, çok geçmeden eridi Zannetme bugün böyle, dünde bu böyle idi Evlattan sonra imiþ, ana/baba sevgisi.
Çeliþkiler diz boyu, bu hayat böyle gider Bülbül güle konarken, kargalar çöplük dider Böyle konmuþ bu kural, böyle de devam eder Evlattan sonra imiþ, ana/baba sevgisi…
17/01/’12 Hanifi KARA
(*)Tirit: Et suyuna doðranmýþ ekmek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.