Ayrılalım Ama Önce Elveda De Bana

Yine bir ayrýlýk uðruyor takvimime.
Ama bu sefer elveda ya da hoþçakal kelimeleri yok,
avazýna kadar susmuþ bir yârin dilinde..

Gitmeye meyilli gözleri,
kirpiklerini kilitlediðinden kapalý bir vitrin.
Ayrýlýðý kaçak olarak satýyor göz görmeden.
Gönül katlanmýyor ayrýlýða.
Ayaklarýný bile gizleme amacý,
haber vermeden çekip gitmek için baþka yarlara..
Arkasýndan dur, gitme, kal demekle de
yar’anýlmýyor..

Oysa insan elvedayý saklar mý hiç ?
Hoþçakal’ý kuru dudaklarýnýn arasýna gizler mi ?

Son sessiz kavgalar,
susmanýn dozu arttýrýlarak enjekte edilmiþ dudaklardan..
Ayrýlmak istemiyorumlarla,
bunu söyledim sana defalarca.
Tamam ayrýlalým ama,
önce elveda de bana..

Sarýl !
Gözyaþlarýný yapýþtýr yüzümün oylumlarýna.
Kendine iyi bak’la uðurla beni,
senden sonra yaþayabilmem için de bana þans dile.
Ve dua et,
intiharlardan uzak bir ölüm için.
Harçlýk niyetine,
birkaç fotoðrafýný da sýkýþtýr ceplerime..
Unutmadan,
beraber çekildiklerimiz..

Sil gözyaþlarýmý !
mendil misali ellerinle.
Çýkar sýrtýmdan dost býçaklarýný,
azabýmý hafiflet azalan merhametinle..
Masum bakýþlarýnla masum bir çocuða seslenir gibi,
birazdan geleceðim diye kandýr beni.
Ýsteme ama istersen gelme.
Þayet ayrýlýk ellerindense
ayrýlalým ama
önce elveda de..

Yani konuþ.
Yani tek kelime et.
Kuru kuruya bir Elveda’yý çok görme bana.
Artýk yüzünü bile
son kez görüyorum çünkü karþýmda..

Öperken ki gibi,
dudaðýný bük.
Biraz da zorla,
hadi söyle artýk sevgilim;
elveda..

Ahmet Kastancý.
Sosyal Medyada Paylaşın: