Bir sancýnýn içimde dolaþtýðý yollardan geçerken kývranarak, Teslim ettim her þeyimi ardýndan aðlayarak; Dudaðýmdan döküldü duraksýz ahlar… -Yârin aðýr sözleri daha mý acýtýcý, diye kýyas yaptým, Yoksa beni yakan yalanlarý mý?- Sonra sen aklýma düþtün…
Yýllar evvel, çocukken tren yoluna yakýn Bir taþ üstüne oturup seyrettiðim Simsiyah vagonlardan el sallayan Bezgin bakýþlý insanlarý düþündüm birdenbire. Ýçlerinde kirli, daðýnýk saçlarýyla çocuklar vardý, masum... O halleriyle þimdi kocamýþ, dedim içimden, benim gibi…
Vardýlar mý acaba hedefe? Gönüldeki… Yoksa günbatýmlarý gibi kaybolup hepsi, Kararan ufuklarda yok mu oldular?
Ve okul dönüþlerinde Yakalandýðým yaðmurlarýn ýslatmalarý geldi aklýma. Seni andým; titreyerek elini tutmuþtun, Gözlerinde dünyanýn kahrýný taþýyan asabi babanýn; Her adým atýþýnda dönüp bana bakardýn o seni çekiþtirirken Tökezler, tekrar kalkardýn, Hiçbir þey olmamýþ gibi gülümserdin…
Ve hep merak ettim; -Dar hayalimde, boy attýrdým selvi gibi, Baþka bilmezdim çünkü… Güle benzettim tenini, gözlerini çimene Ve soðuk rüzgârlarýn ardýndan esen ýlýk yele, nefesini.- Ne oldu o kýz çocuðu, diye…
Ey alaca gözlü küçük kýz, -Þimdi baban hükümsüz- Annesiz yavru, öksüz… Nerdesin? Mutlu musun? Talihle kavgada mý, yoksa sen de atlayýp hem çaðý, Hem de sýnýfýný, erken mezun olanlardan mýsýn?
Güneri Yýldýz (Elazýð, 31.12.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.