Bir gül ki, ruhsar-ý al sevdim mi, sevmedim mi? De, bana ey gönlümüm tabibi susma, n’olur. Bahtýma düþsün diye her sabah övmedim mi? Dilde zikri çok olan, mutlaka himmet bulur.
Bir ahuyu düþümde görüp aþk ile yandým Bir kocamýþ faniye danýþtým "ne hal" diye Uzun uzun düþündü bana kýzacak sandým Gülüp yanýma geldi bu ahuyu "al" diye
Konuþmaya baþladý dinlerken merak ettim Anlattý anlamadým; yabancý bir lisanla "Gel" dedi gözleriyle hemen yanýna gittim Dedi; oðul bu derdin çaresi yok sen anla
Bir zamaný aradým ben olduðum içinde Lakin beni bulmaktan baþka her þey bulmuþtum Benliðime hapsolan sendin farklý biçimde Canýný can bildiðim, murat alýp gülmüþtüm
Aðlasam faydasý yok; gülsem zýrdeli olup Bizim zümre görünce oynasýn zil çalsýnlar Hâlbuki biliyorum ömür vadeli olup Baþýný kaçýranlar ah etsin, alçalsýnlar
Bir gül ki, ruhsar-ý al, ruhumu esir ettim Ve halden hale geçip nefsi yerle bir ettim
Güneri Yýldýz (Elazýð, 27.12.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.