Bak iþte, kül renginde gün, seni beklerken yakmýþtým. Her yer zaman ölüsü, ben kurþunlamýþtým. Ben zehirlemiþtim saatleri. Dakikalara tuzak kuran bendim, acýmadým küçük saniyelere, kendi ellerimle geberttim.
Yýllarýn arkasýndan dolanan ve onlarý sýrtýndan vuran da...
Kimse bulamaz beni, suçu sana attým. Kendimi sildim hayattan, senin izlerini býraktým!
Ö.N
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.