1. Kýrýldý gönül salýncaðýnýn ipleri hazan rüzgarýna yenik düþtü dalý son kurak mevsimi görmeye dayanamadý dile gelen çare, bazen elden gelmiyordu ýþýðýnýn seyrinde daha nice zaman geçecekti sensiz gelecek, gelecek miydi ? bu yüzden; ricam sönük, gücüm yenik, korkum daim artýk..
Sonra diye bir mevsim var mý ki sorayým; artýk izlerine dönüþen þu hayat yokuþunu.. Bakma halime saklarým aslýmý.. Ýyi diyorsa dile gelen sözlerim sadece sessizliðini dilerim geceye yakýþan kelimelerde ararým yolumu..
Dur ! Diyorsan orada kalýrým Bir ömür suzandýr artýk, elimde kalan son caným..
Hülyama düþünce, usta bir terzi edasýyla, ne þaheserler yarattýðýný sen bilir misin? Deðerli olsa da, kumaþ misali keser/ biçer yeniden can veririm.. Ve en acýmasýz olurum yürek emanetine, sonunda yine yaþatmak için bükülen boynum, sezer ayak seslerinden baþýna geleceði bilir razýdýr, gönüllü boyun eðer..
’Býraktýðýn anlara bir yenisini daha ekle biliyorsun ki sahiplenirim, sonra karýþ yine kuytularýna daðýt saçlarýný gecenin, elbet bir doðan gün getirecektir renklerini yine bilirim.. Beklerim, suça eðimli yüreðin çýkacak karþýma yeni izler býrakmak için..’
Serseri bahar esmesin öyle çevremde, gitsin yoluna bahçem üþür, fikrim þaþar, aklým zaten sonsuz firarda..
Feyza muhurlu
Bir eflatun.. 5 Ocak 2012- 01:30 ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feyza 'muhurlu' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.