Bir roman kadar uzunduk biz Her bir satýrý anýlar dolu Bir yakut kadar degerliydik biz Herkesin kýskanan gözlerle baktýgý Ama anladým ki zaman geçtikçe Yanýndayken bile seni özlerken Sen gidersen ölürüm yaþayamam derken Bir tutam gülüþüne ömrümü verirken Anladým ki insan hayatýnda bir defa ölmüyor Ben senin yoklugunda sanki hergün öldüm Azrail kapýmda her gece can çekiþlerimle sabaha döndüm
Ýnsan yaþarken ölürmü deme sakýn Bilirsin seni nasýl sevdiðimi Bilirsin sen diye diye bu kalbin nasýl attýgýný Bil senden sonra da yaþamadýgýmý Kalbimin sadece attgýný..
Þimdi avutmaz beni hiçbir þey Aldanmalara kanmýyorum da artýk Sahte bir dünya ve yaþadýðým bir rüya artýk Sen benimdin benim dediðimdin þimdi ise yýkýldýk
Okurken sayfalarý her bir mýsrasýný sen yazmýþsýn gibi Yaþarken bu hayatým seninle yazýlmýþ gibi Þimdi cehennem azabý mý,yook bu cabasý Yok yok benim bu çektiðim çektiðimmm.. Ruhumdan hergün birer birer kopuyor parçalar Sanki talan ediyorlar benliðimi kopuyor sayfalar Ellerin üzerimde deðil,sen yoksun sevgilim Kurtarmýyor beni senden kalanlar Sen olmadan kandýrmýyor beni söylenen yalanlar..
Yavaþ yavaþ gidiþini seyrederken gözlerimle Bir dur bile diyemezken býrakýrken ellerimle Aslýnda bütün düþlerimin,mutlulugumun sen oldugunu göremezken sende Caným,herþeyim,bitanem gitme Gitme bee diyemedim ya iþte ben hala ordayým Senden sonra ögrendiklerimle beraber Þimdi gözlerim kapalý bigün dönersin diye rüyalardayým... Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.