son bir kez gitmeden tut ellerimden dudamlarýmýn kuraklýgýný gider en derinden suskunlugum yanlýzlýgým benim hep bu nedenden yine yarým kaldý iþte benim üzüntüm hep bu yüzden..
korkmazdým karanlýktan tek kalsam bile þimdi içim ürperiyor sensiz kalsam bile yýkýlmaz sanýrdým nefsimi ben þimdi ruhumu kaybettim sen gidince þimdi ruhum kayboldu sen benden gidince...
mahsen misali dört duvar odamdayým yine her bir köþesi mýh gibi sen dolu gene üstüm baþým sen kokuyosun yanýmdaymýssýn gibisine acizliðimden midir bilinmez seni çok özledim ben yine seni özledi bu beden bu ruh hiç gelmemiþsincesine... Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.